Sejak kejatuhan pemimpin Libya, Muammar Gadafi pada tahun 2011, negara ini telah berada dalam pergolakan yang berterusan. Pelbagai faktor telah menyumbang kepada ketidakstabilan politik dan sosial di Libya, yang mempengaruhi keselamatan dan kesejahteraan penduduk tempatan.
Salah satu faktor utama yang menyumbang kepada pergolakan di Libya adalah campur tangan kuasa asing terhadap konflik dalaman negara ini. Negara-negara luar seperti Turki, Rusia, dan beberapa negara Barat telah mendukung pihak-pihak berbeza dengan memberikan persenjataan dan sokongan tentera. Kehadiran kuasa asing yang bersaing telah merumitkan usaha bagi mencapai penyelesaian politik yang stabil di Libya.
Walaupun beberapa usaha telah dilakukan bagi mencapai persetujuan politik di Libya, kebanyakan usaha ini telah gagal. Perjanjian Politik Libya (LPA), masih belum mencapai persetujuan sepenuhnya. Perselisihan dalam kalangan kumpulan berkuasa di Libya, seperti Kerajaan Perpaduan Negara(GNA) dan Tentera Kebangsaan Libya (LNA), berterusan menghalang usaha untuk mengakhiri pergolakan.
Libya bergantung kepada pendapatan minyak sebagai sumber utama pendapatan negara. Ketidakstabilan politik telah mengakibatkan penurunan pengeluaran minyak dan penurunan harga minyak dunia telah memburukkan ekonomi Libya. Ini telah memberi tekanan ekonomi kepada penduduk serta menyumbang kepada kemarahan mereka.
Ketegangan etnik dan suku juga telah menyumbang kepada pergolakan di Libya. Negara ini mempunyai pelbagai etnik dan suku yang mahu merebut kuasa . Ketidakseimbangan kuasa dan ketidakpuasan hati dalam kalangan kumpulan ini telah mengakibatkan konflik dalaman yang berterusan.
Kesimpulannya, pergolakan di Libya sejak kejatuhan rejim Muammar Gadafi adalah hasil daripada kombinasi faktor politik, ekonomi, etnik, dan campur tangan asing. Untuk mencapai ketenangan dan kestabilan di negara ini, adalah penting untuk mencari penyelesaian politik yang mapan yang mengambil kira kepentingan semua pihak.
